By Hafnarfréttir 
Stjórn körfuknattleiksdeildar Þórs hefur sent stjórn KKÍ opið bréf þar sem fjallað er um ólíðandi vinnubrögð innan hreyfingarinnar. En þetta kom fram á www.karfan.is fyrr í kvöld. Bréfið í heild má finna hér að neðan.
Opið bréf til stjórnar KKÍ
Hugrenningar stjórnar Þórs Þorlákshafnar í lok tímabils í kjölfar ólíðandi vinnubragða félags innan raða hreyfingarinnar.
Samningsbundnir leikmenn/þjálfarar og villta vestrið
Kveikjan að þessu bréfi er eins og hreyfingin veit sú staða sem við Þórsarar í Þorlákshöfn stóðum frammi fyrir þegar stjórn körfuknattleiksdeildar Tindastóls hikar ekki við að hafa samband og hefja viðræður við samningsbundinn þjálfara liðs okkar án nokkurs samráðs við stjórn Þórs. Annar vinkill á þessu máli er sá trúnaðarbrestur sem verður, eftir að stjórn Tindastóls hefur lagt af stað í þessar samningaviðræður við þjálfarann, að leikmenn Þórs fái fréttir af málinu frá stjórnarmanni Tindastóls, norðan heiða.
Fólk er orðlaust og sárt yfir þessu framferði og neitar að trúa því að svona vinnubrögð séu allajafna viðhöfð í hreyfingunni. Sagan segir að þessi vinnubrögð hafi verið stunduð í mörg ár að leikmenn/þjálfarar hafi fengið tilboð og önnur gylliboð þegar þeir eru samningsbundnir á miðju leiktímabili og jafnvel í úrslitakeppninni. Samtöl félaga við leikmenn og þjálfara lúta því engum reglum og eru þessi vinnubrögð forkastanleg og svartur blettur á hreyfingunni.
Engin viðurlög gilda þegar félög haga sér svona í hreyfingunni. Það er nauðsynlegt fyrir KKÍ að koma sér upp miðlægri sýn á samningsstöðu leikmanna sem og þjálfara og má benda á að hjá KSÍ er þessi sýn aðgengileg á heimasíðu sambandsins. Það er mat stjórnar Þórs að stjórn KKÍ þurfi að setja skýrar reglur varðandi þessi mál hið fyrsta.
Á síðasta þingi KKÍ fengu lið sem skulda KKÍ ekki að koma til þingsins vegna bágrar fjárhagsstöðu og ekkert í umhverfinu á Íslandi segir að þetta sé að breytast. Það heyrast sögur um hvernig hin og þessi félög standi fjárhagslega og að félög standi ekki við gerða samninga við þjálfara og leikmenn og skuldi dómurum og KKÍ háar fjárhæðir. Það má ljóst vera að bilið á milli getu félaganna til að fjármagna deildirnar er að aukast og hvatarnir fyrir félögin, til að búa til umgjörð fyrir uppalda leikmenn, minnka þar sem miklu fljótlegra er bara að kaupa leikmennina og sækja þann stóra STRAX.
Ekki er víst að mikið verði eftir hjá félögunum þegar lykilleikmenn eða þjálfarar, samningsbundnir eða ekki, eru keyptir fyrir fúlgur fjár inní klúbba sem hafa nóg af peningum. Fjármagnið fer og er að fara í ríkari mæli í að kaupa meistaraflokk sem því miður kemur niður á litlu félögunum og þeirra uppbyggingarstarfi. Gæði yngriflokka starfs minnkar og það verður fækkun á sjálfboðaliðum í hreyfingunni sem bugast af vinnu við að reyna að fjármagna.
Það er samt okkar tilfinning að staðan sé 1-0 fyrir sjálfboðaliðanum. Þökk sé okkur og ÍR-ingum en bæði þessi lið komu bakdyramegin inn í gin ljónanna og gáfu ekkert eftir. Bæði lið í dauðafæri að komast alla leið. Því miður stóð sjálfboðaliðinn ekki eftir á toppnum en árangurinn hristi hressilega upp í hreyfingunni og sérfræðingunum sem veðjuðu eðlilega á aurinn.
Þessar hugrenningar okkar hafa verið á vörum margra í hreyfingunni en því miður ekki ratað inn í umræðuna á KKÍ þingum.
Spurningar okkar til KKÍ eru:
- Er einhver stefnumótunarvinna í gangi innan stjórnar KKÍ sem fjallar um framtíðarsýn hreyfingarinnar og hvert við stefnum á komandi árum ?
- Erum við að stefna á atvinnumannadeild með 4-5 liðum eða er vilji til þess að verja sjálfboðaliðsstarfið ?